Op maandag 4 september is, volkomen onverwacht, onze visvriend Siem Voogt overleden. Siem was nog maar 54 jaar. 

Na de vorige competitiewedstrijd namen we, als altijd, afscheid. Een broodje bal in het clubhuis, een grap en dan een vrolijke zwaai en “tot de volgende wedstrijd!”. Die volgende wedstrijd stond gepland op 9 september en zou plaatsvinden aan een van Siem’s favoriete viswateren, de Trekvliet. Er werd die dag niet gevist. In plaats daarvan begeleidden we onze visvriend naar zijn laatste rustplaats. Wat nu overheerst is verdriet en verslagenheid. Maar er zijn ook, en die zullen we samen vasthouden, heel veel mooie herinneringen aan een sportvisser pur sang en een unieke Schipluidenaar.

Siem was een enthousiast lid en een drijvende kracht in onze vereniging. Hij was initiatiefnemer van de succesvolle zomeravondwedstrijden en organiseerde de afsluitende wedstrijd van het visseizoen. Die wedstrijd aan de Foppenplas werd zelfs zo populair dat er een inschrijvingsstop moest worden ingesteld. Een hoogtepunt bij deze wedstrijd was het vervoer naar de visstekken, over een nachtelijke Vaart en Trekvliet, met Siem’s platte schuit. Van zo’n ervaring kon Siem, die een op-en-top natuurmens was, intens genieten. Nog veel mooier vond hij het om anderen er in te laten delen.

Siem was, op een positieve manier, fanatiek als het om vissen ging. Dat begon al bij de voorbereiding. Siem kon er oprecht plezier aan beleven om zijn spullen piekfijn in orde te hebben. Hij kon bovendien ontzettend goed vissen, zoals blijkt uit vele overwinningen en prijzen. Hoewel Siem meedeed om te winnen, was hij de sportiviteit zelf en altijd bereid om tips en materiaal uit te wisselen met andere vissers. Veel leden die nieuw bij de vereniging kwamen hebben dankbaar gebruik gemaakt van Siem’s adviezen.

 Hoe gedreven Siem ook met het wedstrijdvissen bezig was, zijn typerende en onverwoestbare gevoel voor humor bleef de boventoon voeren. “Dollen” langs de waterkant was voor Siem een onmisbaar onderdeel van het vissen. Alle leden van ’t Voertje herinneren zich zijn grappende commentaren op onze te kort schietende vistechniek en zijn welgemeende boodschappen aan iets te snel passerende vaartuigen of langsscherende fietsers. 

Siem was bovenal een uniek, hartelijk en meelevend mens, die anderen volop liet delen in zijn levensvreugde. Allemaal herinneren we ons korte of langere gesprekken met Siem, in de kantlijn van het vissen. Vol vuur vertelde hij dan over zijn passies: zijn vak rietdekken, de natuur langs de waterkant, zijn vakanties met de boot of verder weg. Eén passie oversteeg alle andere: die voor zijn vrouw Wil en zijn kinderen, op wie Siem onmetelijk trots was. Onze gedachten zijn nu in de eerste plaats bij hen en we wensen hen alle denkbare kracht om met het verlies van hun man en vader om te gaan.

Siem, je was een kanjer. We zullen je nooit vergeten! 

Je vismaten van ‘t Voertje